Jezus malusieńki
 

Jezus malusieńki
leży nagusieńki,
płacze z zimna, nie dała Mu
Matula sukienki.


Bo uboga była,
rąbek z głowy zdjęła,
w który Dziecię uwinąwszy,
siankiem Je okryła.

Nie ma kolebeczki,
ani poduszeczki,
we żłobie Mu położyła
siana pod główeczki. 

Dziecina się kwili,
Matusieńka lili,
w nóżki zimno, żłóbek twardy,
stajenka się chyli.

Pokłon oddawajmy,
Bogiem je wyznajmy,
to Dzieciątko ubożuchne
ludziom ogłaszajmy.